ruhani

Azerbaijani

Etymology

From Persian روحانی, from Arabic رُوحَانِيّ (rūḥāniyy).

Pronunciation

  • IPA(key): [ruhɑːˈni]
  • Hyphenation: ru‧ha‧ni

Noun

ruhani (definite accusative ruhanini, plural ruhanilər)

  1. cleric, clergyman

Declension

Declension of ruhani
singular plural
nominative ruhaniruhanilər
definite accusative ruhaniniruhaniləri
dative ruhaniyəruhanilərə
locative ruhanidəruhanilərdə
ablative ruhanidənruhanilərdən
definite genitive ruhanininruhanilərin
Possessive forms of ruhani
nominative
singular plural
mənim (“my”) ruhanim ruhanilərim
sənin (“your”) ruhanin ruhanilərin
onun (“his/her/its”) ruhanisi ruhaniləri
bizim (“our”) ruhanimiz ruhanilərimiz
sizin (“your”) ruhaniniz ruhaniləriniz
onların (“their”) ruhanisi or ruhaniləri ruhaniləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) ruhanimi ruhanilərimi
sənin (“your”) ruhanini ruhanilərini
onun (“his/her/its”) ruhanisini ruhanilərini
bizim (“our”) ruhanimizi ruhanilərimizi
sizin (“your”) ruhaninizi ruhanilərinizi
onların (“their”) ruhanisini or ruhanilərini ruhanilərini
dative
singular plural
mənim (“my”) ruhanimə ruhanilərimə
sənin (“your”) ruhaninə ruhanilərinə
onun (“his/her/its”) ruhanisinə ruhanilərinə
bizim (“our”) ruhanimizə ruhanilərimizə
sizin (“your”) ruhaninizə ruhanilərinizə
onların (“their”) ruhanisinə or ruhanilərinə ruhanilərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) ruhanimdə ruhanilərimdə
sənin (“your”) ruhanində ruhanilərində
onun (“his/her/its”) ruhanisində ruhanilərində
bizim (“our”) ruhanimizdə ruhanilərimizdə
sizin (“your”) ruhaninizdə ruhanilərinizdə
onların (“their”) ruhanisində or ruhanilərində ruhanilərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) ruhanimdən ruhanilərimdən
sənin (“your”) ruhanindən ruhanilərindən
onun (“his/her/its”) ruhanisindən ruhanilərindən
bizim (“our”) ruhanimizdən ruhanilərimizdən
sizin (“your”) ruhaninizdən ruhanilərinizdən
onların (“their”) ruhanisindən or ruhanilərindən ruhanilərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) ruhanimin ruhanilərimin
sənin (“your”) ruhaninin ruhanilərinin
onun (“his/her/its”) ruhanisinin ruhanilərinin
bizim (“our”) ruhanimizin ruhanilərimizin
sizin (“your”) ruhaninizin ruhanilərinizin
onların (“their”) ruhanisinin or ruhanilərinin ruhanilərinin

Adjective

ruhani (comparative daha ruhani, superlative ən ruhani)

  1. religious
    Synonym: dini
  2. spiritual
  • ruh (“spirit”)

Further reading

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish روحانی (rûhānî),[1][2][3] from Arabic رُوحَانِيّ (rūḥāniyy).

Pronunciation

  • IPA(key): /ruːhaːˈniː/
  • Hyphenation: ru‧ha‧ni

Adjective

ruhani

  1. Related to spirituality; spiritual.
  2. (religion, of people) Occupied with religious affairs; religious, spiritual.
  3. unworldly; spiritual, transcendent.

Declension

The template Template:tr-pred-v-adj does not use the parameter(s): 
2=d
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Predicative forms of ruhani
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) ruhaniyim ruhani miyim?
sen (you are) ruhanisin ruhani misin?
o (he/she/it is) ruhani / ruhanidir ruhani mi?
biz (we are) ruhaniyiz ruhani miyiz?
siz (you are) ruhanisiniz ruhani misiniz?
onlar (they are) ruhani(ler) ruhani(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) ruhaniydim ruhani miydim?
sen (you were) ruhaniydin ruhani miydin?
o (he/she/it was) ruhaniydi ruhani miydi?
biz (we were) ruhaniydik ruhani miydik?
siz (you were) ruhaniydiniz ruhani miydiniz?
onlar (they were) ruhaniydiler ruhani miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) ruhaniymişim ruhani miymişim?
sen (you were) ruhaniymişsin ruhani miymişsin?
o (he/she/it was) ruhaniymiş ruhani miymiş?
biz (we were) ruhaniymişiz ruhani miymişiz?
siz (you were) ruhaniymişsiniz ruhani miymişsiniz?
onlar (they were) ruhaniymişler ruhani miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) ruhaniysem ruhani miysem?
sen (if you) ruhaniysen ruhani miysen?
o (if he/she/it) ruhaniyse ruhani miyse?
biz (if we) ruhaniysek ruhani miysek?
siz (if you) ruhaniyseniz ruhani miyseniz?
onlar (if they) ruhaniyseler ruhani miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Noun

ruhani (definite accusative ruhaniyi, plural ruhaniler)

  1. Entity belonging to the world of spirits.

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “روحانی”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 992
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “روحانی”, in Dictionnaire turc-français‎[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 630
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “روحانی”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 673

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.