rummenikko
Ingrian
Etymology
From rummen (“chaff”) + -ikko.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrumːenikːo/, [ˈrumːəˌnikːŏ̞̥]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈrumːenikːoi̯/, [ˈrumːe̞ˌnikːo̞i̯]
- Rhymes: -ikːo, -ikːoi̯
- Hyphenation: rum‧me‧nik‧ko
Noun
rummenikko
Declension
| Declension of rummenikko (type 4/koivu, kk-k gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rummenikko | rummenikot |
| genitive | rummenikon | rummenikkoin, rummenikkoloin |
| partitive | rummenikkoa | rummenikkoja, rummenikkoloja |
| illative | rummenikkoo | rummenikkoi, rummenikkoloihe |
| inessive | rummenikos | rummenikois, rummenikkolois |
| elative | rummenikost | rummenikoist, rummenikkoloist |
| allative | rummenikolle | rummenikoille, rummenikkoloille |
| adessive | rummenikol | rummenikoil, rummenikkoloil |
| ablative | rummenikolt | rummenikoilt, rummenikkoloilt |
| translative | rummenikoks | rummenikoiks, rummenikkoloiks |
| essive | rummenikkonna, rummenikkoon | rummenikkoinna, rummenikkoloinna, rummenikkoin, rummenikkoloin |
| exessive1) | rummenikkont | rummenikkoint, rummenikkoloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
Synonyms
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 492