runere
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *rūnārī. Cognate with Old High German rūnāri. Equivalent to rūn + -ere.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈruː.ne.re/
Noun
rūnere m
Declension
Strong ja-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rūnere | rūneras |
| accusative | rūnere | rūneras |
| genitive | rūneres | rūnera |
| dative | rūnere | rūnerum |