sæwæter
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsæːˌwæ.ter/
Noun
sǣwæter n
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sǣwæter | sǣwætru |
| accusative | sǣwæter | sǣwætru |
| genitive | sǣwætres | sǣwætra |
| dative | sǣwætre | sǣwætrum |
Descendants
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “sǽ-wæter”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.