saevidicus
Latin
Etymology
From saevus (“furious, violent; savage, cruel”) + dīcō (“I say, speak, talk”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sae̯ˈwɪ.dɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈviː.d̪i.kus]
Adjective
saevidicus (feminine saevidica, neuter saevidicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | saevidicus | saevidica | saevidicum | saevidicī | saevidicae | saevidica | |
| genitive | saevidicī | saevidicae | saevidicī | saevidicōrum | saevidicārum | saevidicōrum | |
| dative | saevidicō | saevidicae | saevidicō | saevidicīs | |||
| accusative | saevidicum | saevidicam | saevidicum | saevidicōs | saevidicās | saevidica | |
| ablative | saevidicō | saevidicā | saevidicō | saevidicīs | |||
| vocative | saevidice | saevidica | saevidicum | saevidicī | saevidicae | saevidica | |
Related terms
References
- “saevidicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “saevidicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- saevidicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.