saio
Basque
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /s̺ai̯o/ [s̺ai̯.o]
- Rhymes: -ai̯o, -o
- Hyphenation: sai‧o
Noun
saio inan
Declension
| indefinite | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutive | saio | saioa | saioak |
| ergative | saiok | saioak | saioek |
| dative | saiori | saioari | saioei |
| genitive | saioren | saioaren | saioen |
| comitative | saiorekin | saioarekin | saioekin |
| causative | saiorengatik | saioarengatik | saioengatik |
| benefactive | saiorentzat | saioarentzat | saioentzat |
| instrumental | saioz | saioaz | saioez |
| inessive | saiotan | saioan | saioetan |
| locative | saiotako | saioko | saioetako |
| allative | saiotara | saiora | saioetara |
| terminative | saiotaraino | saioraino | saioetaraino |
| directive | saiotarantz | saiorantz | saioetarantz |
| destinative | saiotarako | saiorako | saioetarako |
| ablative | saiotatik | saiotik | saioetatik |
| partitive | saiorik | — | — |
| prolative | saiotzat | — | — |
Derived terms
- saiatu (“try”)
Further reading
- “saio”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
- “saio”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005
Galician
Etymology 1
From Old Galician-Portuguese, from Vulgar Latin *sagium, from Latin sagum, cognate of Ancient Greek σάγος (ságos); probably from Paleo-Hispanic (Apian wrote that the word was considered proper of the Celts of Iberia) and ultimately from Celtic.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsajʊ]
Noun
saio m (plural saios)
- robe
- 1707, Salvador Francisco Roel, Entremés ao real e feliz parto da nosa raíña:
- Afonso:
E como està o afillado?
Christobo:
Esse jà quer ir a Escola,
pero porque non tèn sayo
està decote na Eyra
para escorrentar o Gando.- Afonso:
How is doing my godchild?
Christobo:
He already want to go to school,
but since he has no robe
is all the time in the field
for driving away the livestock.
- Afonso:
- 1820, Manuel Pardo de Andrade, Os servís e os liberás:
- Palurdos que vos vestides,
Como eu, de sayo de lá,
Polainas, zocos, monteira,
E un bo baloco na man- Rustics that wear,
as myself, with a woolen robe,
gaiters, clogs, cap
and a good staff in hand
- Rustics that wear,
Related terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
saio
- first-person singular present indicative of saír
- (reintegrationist norm) first-person singular present indicative of sair
References
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “sayo”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “saio”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “saio”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “saya”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Italian
Etymology
Borrowed from Old French saie, from Latin sagum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsa.jo/
- Rhymes: -ajo
- Hyphenation: sà‧io
Noun
saio m (plural sai)
- habit (worn by a monk)
Further reading
- saio in Collins Italian-English Dictionary
- saio in Aldo Gabrielli, Grandi Dizionario Italiano (Hoepli)
- saio in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- saio in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
- saio in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
Latin
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈsaj.joː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈsaː.jo]
Noun
saiō m (genitive saiōnis); third declension
- A sort of torturer or executioner
- An usher
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | saiō | saiōnēs |
| genitive | saiōnis | saiōnum |
| dative | saiōnī | saiōnibus |
| accusative | saiōnem | saiōnēs |
| ablative | saiōne | saiōnibus |
| vocative | saiō | saiōnēs |
References
- saio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˈsaj.u/ [ˈsaɪ̯.u]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˈsaj.o/ [ˈsaɪ̯.o]
- (Portugal) IPA(key): /ˈsaj.u/
- Rhymes: -aju
- Hyphenation: sai‧o
Verb
saio
- first-person singular present indicative of sair