sammankalla
Swedish
Alternative forms
- kalla samman
Etymology
Verb
sammankalla (present sammankallar, preterite sammankallade, supine sammankallat, imperative sammankalla)
- summon (call people together)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sammankalla | sammankallas | ||
| supine | sammankallat | sammankallats | ||
| imperative | sammankalla | — | ||
| imper. plural1 | sammankallen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | sammankallar | sammankallade | sammankallas | sammankallades |
| ind. plural1 | sammankalla | sammankallade | sammankallas | sammankallades |
| subjunctive2 | sammankalle | sammankallade | sammankalles | sammankallades |
| present participle | sammankallande | |||
| past participle | sammankallad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- sammankallning