samozwaniec

Polish

Etymology

From samo- +‎ zwanie +‎ -ec.

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.mɔˈzva.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: sa‧mo‧zwa‧niec

Noun

samozwaniec m pers (female equivalent samozwanka)

  1. usurper, impostor, false pretender
    Synonym: uzurpator

Declension

Declension of samozwaniec
singular plural
nominative samozwaniec samozwańcy/samozwańce (deprecative)
genitive samozwańca samozwańców
dative samozwańcowi samozwańcom
accusative samozwańca samozwańców
instrumental samozwańcem samozwańcami
locative samozwańcu samozwańcach
vocative samozwańcze samozwańcy

Derived terms

Further reading

  • samozwaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samozwaniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.