sanatrix
Latin
Etymology
From sānō, sānātum (“heal”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [saːˈnaː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [saˈnaː.t̪riks]
Noun
sānātrīx f (genitive sānātrīcis, masculine sānātor); third declension
- healer (female)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sānātrīx | sānātrīcēs |
| genitive | sānātrīcis | sānātrīcum |
| dative | sānātrīcī | sānātrīcibus |
| accusative | sānātrīcem | sānātrīcēs |
| ablative | sānātrīce | sānātrīcibus |
| vocative | sānātrīx | sānātrīcēs |