sannleikr
Old Norse
Etymology
Noun
sannleikr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sannleikr | sannleikrinn | sannleikar | sannleikarnir |
| accusative | sannleik | sannleikinn | sannleika | sannleikana |
| dative | sannleiki | sannleikinum | sannleikum | sannleikunum |
| genitive | sannleiks | sannleiksins | sannleika | sannleikanna |
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “sannleikr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive