scagdhealaigh
Irish
Etymology
Verb
scagdhealaigh (present analytic scagdhealaíonn, future analytic scagdhealóidh, verbal noun scagdhealú, past participle scagdhealaithe)
Conjugation
conjugation of scagdhealaigh (second conjugation)
| verbal noun | scagdhealú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | scagdhealaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | scagdhealaím | scagdhealaíonn tú; scagdhealaír† |
scagdhealaíonn sé, sí | scagdhealaímid; scagdhealaíonn muid |
scagdhealaíonn sibh | scagdhealaíonn siad; scagdhealaíd† |
a scagdhealaíonn; a scagdhealaíos | scagdhealaítear |
| past | scagdhealaigh mé; scagdhealaíos | scagdhealaigh tú; scagdhealaís | scagdhealaigh sé, sí | scagdhealaíomar; scagdhealaigh muid | scagdhealaigh sibh; scagdhealaíobhair | scagdhealaigh siad; scagdhealaíodar | a scagdhealaigh / ar scagdhealaigh* |
scagdhealaíodh |
| past habitual | scagdhealaínn | scagdhealaíteá | scagdhealaíodh sé, sí | scagdhealaímis; scagdhealaíodh muid | scagdhealaíodh sibh | scagdhealaídís; scagdhealaíodh siad | a scagdhealaíodh / a scagdhealaíodh* |
scagdhealaítí |
| future | scagdhealóidh mé; scagdhealód; scagdhealóchaidh mé† |
scagdhealóidh tú; scagdhealóir†; scagdhealóchaidh tú† |
scagdhealóidh sé, sí; scagdhealóchaidh sé, sí† |
scagdhealóimid; scagdhealóidh muid; scagdhealóchaimid†; scagdhealóchaidh muid† |
scagdhealóidh sibh; scagdhealóchaidh sibh† |
scagdhealóidh siad; scagdhealóid†; scagdhealóchaidh siad† |
a scagdhealóidh; a scagdhealós; a scagdhealóchaidh†; a scagdhealóchas† | scagdhealófar; scagdhealóchar† |
| conditional | scagdhealóinn; scagdhealóchainn† | scagdhealófá; scagdhealóchthᆠ| scagdhealódh sé, sí; scagdhealóchadh sé, sí† | scagdhealóimis; scagdhealódh muid; scagdhealóchaimis†; scagdhealóchadh muid† | scagdhealódh sibh; scagdhealóchadh sibh† | scagdhealóidís; scagdhealódh siad; scagdhealóchadh siad† | a scagdhealódh; a scagdhealóchadh† / a scagdhealódh*; a scagdhealóchadh*† |
scagdhealófaí; scagdhealóchthaí† |
| subjunctive | ||||||||
| present | go scagdhealaí mé; go scagdhealaíod† |
go scagdhealaí tú; go scagdhealaír† |
go scagdhealaí sé, sí | go scagdhealaímid; go scagdhealaí muid |
go scagdhealaí sibh | go scagdhealaí siad; go scagdhealaíd† |
— | go scagdhealaítear |
| past | dá scagdhealaínn | dá scagdhealaíteá | dá scagdhealaíodh sé, sí | dá scagdhealaímis; dá scagdhealaíodh muid |
dá scagdhealaíodh sibh | dá scagdhealaídís; dá scagdhealaíodh siad |
— | dá scagdhealaítí |
| imperative | ||||||||
| – | scagdhealaím | scagdhealaigh | scagdhealaíodh sé, sí | scagdhealaímis | scagdhealaígí; scagdhealaídh† |
scagdhealaídís | — | scagdhealaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form