schatrijk

Dutch

Etymology

Compound of schat (“treasure”) +‎ rijk (“rich”).

Pronunciation

  • IPA(key): /sxɑtˈrɛi̯k/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: schat‧rijk

Adjective

schatrijk (comparative schatrijker, superlative schatrijkst)

  1. loaded, very rich

Declension

Declension of schatrijk
uninflected schatrijk
inflected schatrijke
comparative schatrijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial schatrijk schatrijker het schatrijkst
het schatrijkste
indefinite m./f. sing. schatrijke schatrijkere schatrijkste
n. sing. schatrijk schatrijker schatrijkste
plural schatrijke schatrijkere schatrijkste
definite schatrijke schatrijkere schatrijkste
partitive schatrijks schatrijkers —

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.