schiessen
See also: schießen
German
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃiːsn̩/, /ˈʃiːsən/
Verb
schiessen (class 2 strong, third-person singular present schiesst, past tense schoss, past participle geschossen, past subjunctive schösse, auxiliary haben or sein)
- Switzerland and Liechtenstein standard spelling of schießen
Conjugation
| infinitive | schiessen | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | schiessend | ||||
| past participle | geschossen | ||||
| auxiliary | haben or sein | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich schiesse | wir schiessen | i | ich schiesse | wir schiessen |
| du schiesst | ihr schiesst | du schiessest | ihr schiesset | ||
| er schiesst | sie schiessen | er schiesse | sie schiessen | ||
| preterite | ich schoss | wir schossen | ii | ich schösse1 | wir schössen1 |
| du schossest du schosst |
ihr schosst | du schössest1 du schösst1 |
ihr schösset1 ihr schösst1 | ||
| er schoss | sie schossen | er schösse1 | sie schössen1 | ||
| imperative | schiess (du) schiesse (du) |
schiesst (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.