scortator
Latin
Noun
scortātor m (genitive scortātōris); third declension
- fornicator, whoremonger, client of a prostitute, john
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | scortātor | scortātōrēs |
| genitive | scortātōris | scortātōrum |
| dative | scortātōrī | scortātōribus |
| accusative | scortātōrem | scortātōrēs |
| ablative | scortātōre | scortātōribus |
| vocative | scortātor | scortātōrēs |
Related terms
References
- “scortator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “scortator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- scortator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.