scutellatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [skʊ.tɛlˈlaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sku.t̪elˈlaː.t̪us]
Adjective
scutellātus (feminine scutellāta, neuter scutellātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | scutellātus | scutellāta | scutellātum | scutellātī | scutellātae | scutellāta | |
| genitive | scutellātī | scutellātae | scutellātī | scutellātōrum | scutellātārum | scutellātōrum | |
| dative | scutellātō | scutellātae | scutellātō | scutellātīs | |||
| accusative | scutellātum | scutellātam | scutellātum | scutellātōs | scutellātās | scutellāta | |
| ablative | scutellātō | scutellātā | scutellātō | scutellātīs | |||
| vocative | scutellāte | scutellāta | scutellātum | scutellātī | scutellātae | scutellāta | |