scutit
Romanian
Etymology
Past participle of scuti.
Adjective
scutit m or n (feminine singular scutită, masculine plural scutiți, feminine and neuter plural scutite)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | scutit | scutită | scutiți | scutite | |||
| definite | scutitul | scutita | scutiții | scutitele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | scutit | scutite | scutiți | scutite | |||
| definite | scutitului | scutitei | scutiților | scutitelor | ||||
Noun
scutit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | scutit | scutitul |
| genitive-dative | scutit | scutitului |
| vocative | scutitule | |
Verb
scutit (past participle of scuti)
- past participle of scuti