scyldwite
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃyldˌwiː.te/, [ˈʃyɫdˌwiː.te]
Noun
sċyldwīte n (nominative plural sċyldwītu)
- fine for a crime of violence
Declension
Strong ja-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sċyldwīte | sċyldwītu |
| accusative | sċyldwīte | sċyldwītu |
| genitive | sċyldwītes | sċyldwīta |
| dative | sċyldwīte | sċyldwītum |
(a weak gen. pl. sċyldwītena occurs)
References
- John R. Clark Hall (1916) “scyldwite”, in A Concise Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, New York: Macmillan