sedentarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɛ.dɛnˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [se.d̪en̪ˈt̪aː.ri.us]
Adjective
sedentārius (feminine sedentāria, neuter sedentārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sedentārius | sedentāria | sedentārium | sedentāriī | sedentāriae | sedentāria | |
| genitive | sedentāriī | sedentāriae | sedentāriī | sedentāriōrum | sedentāriārum | sedentāriōrum | |
| dative | sedentāriō | sedentāriae | sedentāriō | sedentāriīs | |||
| accusative | sedentārium | sedentāriam | sedentārium | sedentāriōs | sedentāriās | sedentāria | |
| ablative | sedentāriō | sedentāriā | sedentāriō | sedentāriīs | |||
| vocative | sedentārie | sedentāria | sedentārium | sedentāriī | sedentāriae | sedentāria | |
Descendants
- Catalan: sedentari
- French: sédentaire
- Italian: sedentario
- Portuguese: sedentário
- Romanian: sedentar
- Spanish: sedentario
- Translingual: Sedentaria
References
- “sedentarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sedentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- sedentarius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016