senectute
Latin
Noun
senectūte
- ablative singular of senectūs
Romanian
Etymology
Noun
senectute f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | senectute | senectutea |
| genitive-dative | senectuți | senectuții |
| vocative | senectute, senectuteo | |