seniculus
Latin
Etymology
Noun
seniculus m
- little old man
- (Can we find and add a quotation of Apuleius to this entry?), Metamorphoses, book 1, chapter 25
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | seniculus | seniculī |
| genitive | seniculī | seniculōrum |
| dative | seniculō | seniculīs |
| accusative | seniculum | seniculōs |
| ablative | seniculō | seniculīs |
| vocative | senicule | seniculī |
Adjective
seniculus (feminine senicula, neuter seniculum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | seniculus | senicula | seniculum | seniculī | seniculae | senicula | |
| genitive | seniculī | seniculae | seniculī | seniculōrum | seniculārum | seniculōrum | |
| dative | seniculō | seniculae | seniculō | seniculīs | |||
| accusative | seniculum | seniculam | seniculum | seniculōs | seniculās | senicula | |
| ablative | seniculō | seniculā | seniculō | seniculīs | |||
| vocative | senicule | senicula | seniculum | seniculī | seniculae | senicula | |
References
- “seniculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press