septimplus

Latin

Etymology

From septem +‎ -plus; compare septimplex, a variant of septemplex.

Numeral

septimplus (feminine septimpla, neuter septimplum); first/second-declension numeral

  1. (dubious, hapax legomenon) alternative form of septuplus.
    • 243 CE, Pseudo-Cyprian, De pascha computus (Vatican copy of the Reims manuscript):[1]
      Septimplum tempus cum impleverit annus CXII, revertitur ad pridie idus apr. et invenitur luna quartadecima et secunda feria.
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Other manuscripts of this text have "Septima autem" rather than "Septimplum tempus".

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative septimplus septimpla septimplum septimplī septimplae septimpla
genitive septimplī septimplae septimplī septimplōrum septimplārum septimplōrum
dative septimplō septimplae septimplō septimplīs
accusative septimplum septimplam septimplum septimplōs septimplās septimpla
ablative septimplō septimplā septimplō septimplīs
vocative septimple septimpla septimplum septimplī septimplae septimpla

References

  1. ^ Wilhelm von Hartel, editor (1871), S. Thasci Caecili Cypriani opera omnia recesuit et commentario critico instruxit Guilelmus Hartel, volume 3, page 255