septimplus
Latin
Etymology
From septem + -plus; compare septimplex, a variant of septemplex.
Numeral
septimplus (feminine septimpla, neuter septimplum); first/second-declension numeral
- (dubious, hapax legomenon) alternative form of septuplus.
- 243 CE, Pseudo-Cyprian, De pascha computus (Vatican copy of the Reims manuscript):[1]
- Septimplum tempus cum impleverit annus CXII, revertitur ad pridie idus apr. et invenitur luna quartadecima et secunda feria.
- (please add an English translation of this quotation)
- Septimplum tempus cum impleverit annus CXII, revertitur ad pridie idus apr. et invenitur luna quartadecima et secunda feria.
Usage notes
Other manuscripts of this text have "Septima autem" rather than "Septimplum tempus".
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | septimplus | septimpla | septimplum | septimplī | septimplae | septimpla | |
| genitive | septimplī | septimplae | septimplī | septimplōrum | septimplārum | septimplōrum | |
| dative | septimplō | septimplae | septimplō | septimplīs | |||
| accusative | septimplum | septimplam | septimplum | septimplōs | septimplās | septimpla | |
| ablative | septimplō | septimplā | septimplō | septimplīs | |||
| vocative | septimple | septimpla | septimplum | septimplī | septimplae | septimpla | |