sevecen
Turkish
Etymology
Ultimately from Proto-Turkic *seb- (“to love, like”), the same root as sevmek (“to love, like”).
Pronunciation
- IPA(key): /se.ve.ˈd͡ʒen/, [sɛ.ʋɛ.ˈd͡ʒæn]
- (fast, colloquial speech) IPA(key): [sɛʋ.ˈd͡ʒæn], [sɛː.ˈd͡ʒæn]
Adjective
sevecen
Usage notes
- May sound the same seveceksin in very fast, colloquial speech.
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | sevecenim | sevecen miyim? |
| sen (you are) | sevecensin | sevecen misin? |
| o (he/she/it is) | sevecen / sevecendir | sevecen mi? |
| biz (we are) | seveceniz | sevecen miyiz? |
| siz (you are) | sevecensiniz | sevecen misiniz? |
| onlar (they are) | sevecen(ler) | sevecen(ler) mi? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | sevecendim | sevecen miydim? |
| sen (you were) | sevecendin | sevecen miydin? |
| o (he/she/it was) | sevecendi | sevecen miydi? |
| biz (we were) | sevecendik | sevecen miydik? |
| siz (you were) | sevecendiniz | sevecen miydiniz? |
| onlar (they were) | sevecendiler | sevecen miydiler? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | sevecenmişim | sevecen miymişim? |
| sen (you were) | sevecenmişsin | sevecen miymişsin? |
| o (he/she/it was) | sevecenmiş | sevecen miymiş? |
| biz (we were) | sevecenmişiz | sevecen miymişiz? |
| siz (you were) | sevecenmişsiniz | sevecen miymişsiniz? |
| onlar (they were) | sevecenmişler | sevecen miymişler? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | sevecensem | sevecen miysem? |
| sen (if you) | sevecensen | sevecen miysen? |
| o (if he/she/it) | sevecense | sevecen miyse? |
| biz (if we) | sevecensek | sevecen miysek? |
| siz (if you) | sevecenseniz | sevecen miyseniz? |
| onlar (if they) | sevecenseler | sevecen miyseler? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.