siccatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of siccō.
Participle
siccātus (feminine siccāta, neuter siccātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | siccātus | siccāta | siccātum | siccātī | siccātae | siccāta | |
| genitive | siccātī | siccātae | siccātī | siccātōrum | siccātārum | siccātōrum | |
| dative | siccātō | siccātae | siccātō | siccātīs | |||
| accusative | siccātum | siccātam | siccātum | siccātōs | siccātās | siccāta | |
| ablative | siccātō | siccātā | siccātō | siccātīs | |||
| vocative | siccāte | siccāta | siccātum | siccātī | siccātae | siccāta | |