sigulon
Old High German
Etymology
Noun
sigulōn m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | sigulōn | sigulōnā, sigulōna |
| accusative | sigulōn | sigulōnā, sigulōna |
| genitive | sigulōnes | sigulōno |
| dative | sigulōne | sigulōnum |
| instrumental | sigulōnu | — |
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014