silvifragus
Latin
Alternative forms
- sylvifragus
Etymology
From silva (“woods, forest”) + frangō (“break, destroy”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɪɫˈwɪ.fra.ɡʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [silˈviː.fra.ɡus]
Adjective
silvifragus (feminine silvifraga, neuter silvifragum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | silvifragus | silvifraga | silvifragum | silvifragī | silvifragae | silvifraga | |
| genitive | silvifragī | silvifragae | silvifragī | silvifragōrum | silvifragārum | silvifragōrum | |
| dative | silvifragō | silvifragae | silvifragō | silvifragīs | |||
| accusative | silvifragum | silvifragam | silvifragum | silvifragōs | silvifragās | silvifraga | |
| ablative | silvifragō | silvifragā | silvifragō | silvifragīs | |||
| vocative | silvifrage | silvifraga | silvifragum | silvifragī | silvifragae | silvifraga | |
References
- “silvifragus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- silvifragus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.