simigiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish سمیدجی (simitçi). Equivalent to simit + -giu.
Noun
simigiu m (plural simigii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | simigiu | simigiul | simigii | simigiii | |
| genitive-dative | simigiu | simigiului | simigii | simigiilor | |
| vocative | simigiule | simigiilor | |||