simplifiera
French
Verb
simplifiera
- third-person singular future of simplifier
Swedish
Etymology
Borrowed from Medieval Latin simplificāre. Cognate of French simplifier, German simplifizieren. First attested in 1769.
Verb
simplifiera (present simplifierar, preterite simplifierade, supine simplifierat, imperative simplifiera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | simplifiera | simplifieras | ||
| supine | simplifierat | simplifierats | ||
| imperative | simplifiera | — | ||
| imper. plural1 | simplifieren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | simplifierar | simplifierade | simplifieras | simplifierades |
| ind. plural1 | simplifiera | simplifierade | simplifieras | simplifierades |
| subjunctive2 | simplifiere | simplifierade | simplifieres | simplifierades |
| present participle | simplifierande | |||
| past participle | simplifierad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.