simultanschack
Swedish
Etymology
simultan + schack. First attested in 1927.
Noun
simultanschack n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | simultanschack | simultanschacks |
| definite | simultanschacket | simultanschackets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |