singularitas
Latin
Etymology
From singulāris + -tās.
Noun
singulāritās f (genitive singulāritātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | singulāritās | singulāritātēs |
| genitive | singulāritātis | singulāritātum |
| dative | singulāritātī | singulāritātibus |
| accusative | singulāritātem | singulāritātēs |
| ablative | singulāritāte | singulāritātibus |
| vocative | singulāritās | singulāritātēs |
Descendants
- Asturian: señardá
- Galician: señardade
- Mirandese: senhardade
- → Catalan: singularitat
- → English: singularity
- → French: singularité
- → Galician: singularidade
- → Italian: singolarità
- → Portuguese: singularidade
- → Spanish: singularidad
References
- “singularitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "singularitas", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- singularitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- singularitas in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016