sinnesstämning

Swedish

Etymology

sinne (mind) +‎ -s- +‎ stämning (mood). Similar to Norwegian Nynorsk sinnsstemning

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsɪnːɛsˌstɛmːnɪŋ/

Noun

sinnesstämning c

  1. mood, state of mind

Declension

Declension of sinnesstämning
nominative genitive
singular indefinite sinnesstämning sinnesstämnings
definite sinnesstämningen sinnesstämningens
plural indefinite sinnesstämningar sinnesstämningars
definite sinnesstämningarna sinnesstämningarnas

See also

References