sinuosus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sɪ.nuˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [si.nuˈɔː.s̬us]
Adjective
sinuōsus (feminine sinuōsa, neuter sinuōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sinuōsus | sinuōsa | sinuōsum | sinuōsī | sinuōsae | sinuōsa | |
| genitive | sinuōsī | sinuōsae | sinuōsī | sinuōsōrum | sinuōsārum | sinuōsōrum | |
| dative | sinuōsō | sinuōsae | sinuōsō | sinuōsīs | |||
| accusative | sinuōsum | sinuōsam | sinuōsum | sinuōsōs | sinuōsās | sinuōsa | |
| ablative | sinuōsō | sinuōsā | sinuōsō | sinuōsīs | |||
| vocative | sinuōse | sinuōsa | sinuōsum | sinuōsī | sinuōsae | sinuōsa | |
Descendants
- → Catalan: sinuós (learned)
- → English: sinuous (learned)
- → French: sinueux (learned)
- → Galician: sinuoso (learned)
- → Italian: sinuoso (learned)
- → Occitan: sinuós (learned)
- → Portuguese: sinuoso (learned)
- → Spanish: sinuoso (learned)
Further reading
- “sinuosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “sinuosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sinuosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.