sjálfvirkur

Icelandic

Etymology

From sjálfur (“self”) +‎ virkur (“active”).

Adjective

sjálfvirkur (comparative sjálfvirkari, superlative sjálfvirkastur)

  1. automatic

Declension

Positive forms of sjálfvirkur
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative sjálfvirkur sjálfvirk sjálfvirkt
accusative sjálfvirkan sjálfvirka
dative sjálfvirkum sjálfvirkri sjálfvirku
genitive sjálfvirks sjálfvirkrar sjálfvirks
plural masculine feminine neuter
nominative sjálfvirkir sjálfvirkar sjálfvirk
accusative sjálfvirka
dative sjálfvirkum
genitive sjálfvirkra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative sjálfvirki sjálfvirka sjálfvirka
acc/dat/gen sjálfvirka sjálfvirku
plural (all-case) sjálfvirku
Comparative forms of sjálfvirkur
weak declension
(definite) 		masculine feminine neuter
singular (all-case) sjálfvirkari sjálfvirkari sjálfvirkara
plural (all-case) sjálfvirkari
Superlative forms of sjálfvirkur
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative sjálfvirkastur sjálfvirkust sjálfvirkast
accusative sjálfvirkastan sjálfvirkasta
dative sjálfvirkustum sjálfvirkastri sjálfvirkustu
genitive sjálfvirkasts sjálfvirkastrar sjálfvirkasts
plural masculine feminine neuter
nominative sjálfvirkastir sjálfvirkastar sjálfvirkust
accusative sjálfvirkasta
dative sjálfvirkustum
genitive sjálfvirkastra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative sjálfvirkasti sjálfvirkasta sjálfvirkasta
acc/dat/gen sjálfvirkasta sjálfvirkustu
plural (all-case) sjálfvirkustu

Derived terms

  • alsjálfvirkur m, alsjálfvirk f, alsjálfvirkt n
    alsjálfvirkt skotvopn n
  • hálfsjálfvirkur m, hálfsjálfvirk f, hálfsjálfvirkt n
    hálfsjálfvirk skotvopn n
  • sjálfvirkni f
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.