sjitte
West Frisian
Etymology
From Old Frisian skiata.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsjɪtə/
Verb
sjitte
- to shoot
Inflection
| Strong class 2 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sjitte | |||
| 3rd singular past | skeat | |||
| past participle | sketten | |||
| infinitive | sjitte | |||
| long infinitive | sjitten | |||
| gerund | sjitten n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | sjit | skeat | ||
| 2nd singular | sjitst | skeatst | ||
| clitic form | sjitsto | skeatsto | ||
| 3rd singular | sjit | skeat | ||
| plural | sjitte | skeaten | ||
| imperative | sjit | |||
| participles | sjittend | sketten | ||
Further reading
- “sjitte”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011