skapnaðr

Old Norse

Etymology

From skapa (“to create”) +‎ -naðr.

Noun

skapnaðr m (genitive skapnaðar, plural skapnaðir)

  1. a shape or form
  2. what is due, propriety

Declension

Declension of skapnaðr (strong u-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skapnaðr skapnaðrinn skapnaðir skapnaðirnir
accusative skapnað skapnaðinn skapnaði skapnaðina
dative skapnaði skapnaðinum skǫpnuðum skǫpnuðunum
genitive skapnaðar skapnaðarins skapnaða skapnaðanna

Descendants

  • Icelandic: skapnaður
  • Norwegian Nynorsk: skapnad
  • Norwegian Bokmål: skapnad

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.