skapyrować

From s- +‎ kapyrować.

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /ska.pɘˈrɔ.vat͡ɕ/

skapyrować pf

1. (intransitive, Podegrodzie) to go broke (to lose all one's property, to fall into extreme poverty) [with z (+ instrumental) ‘losing what’]

   Straciuł na bydlęciu, skapyrówál ze wszystkiem. ― He lost his livestock and went broke with everything.

• Karol Mátyás (1891) “kapyrować”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 323