skarleć

Polish

Etymology

From s- +‎ karleć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskar.lɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -arlɛt͡ɕ
  • Syllabification: skar‧leć

Verb

skarleć pf (imperfective karleć)

  1. (intransitive) to dwarf (to become much smaller)
    Synonym: skarłowacieć
    Hypernym: zmaleć

Conjugation

Conjugation of skarleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skarleć
future tense 1st skarleję skarlejemy
2nd skarlejesz skarlejecie
3rd skarleje skarleją
impersonal skarleje się
past tense 1st skarlałem,
-(e)m skarlał 		skarlałam,
-(e)m skarlała 		skarlałom,
-(e)m skarlało 		skarleliśmy,
-(e)śmy skarleli 		skarlałyśmy,
-(e)śmy skarlały
2nd skarlałeś,
-(e)ś skarlał 		skarlałaś,
-(e)ś skarlała 		skarlałoś,
-(e)ś skarlało 		skarleliście,
-(e)ście skarleli 		skarlałyście,
-(e)ście skarlały
3rd skarlał skarlała skarlało skarleli skarlały
impersonal skarlano
conditional 1st skarlałbym,
bym skarlał 		skarlałabym,
bym skarlała 		skarlałobym,
bym skarlało 		skarlelibyśmy,
byśmy skarleli 		skarlałybyśmy,
byśmy skarlały
2nd skarlałbyś,
byś skarlał 		skarlałabyś,
byś skarlała 		skarlałobyś,
byś skarlało 		skarlelibyście,
byście skarleli 		skarlałybyście,
byście skarlały
3rd skarlałby,
by skarlał 		skarlałaby,
by skarlała 		skarlałoby,
by skarlało 		skarleliby,
by skarleli 		skarlałyby,
by skarlały
impersonal skarlano by
imperative 1st niech skarleję skarlejmy
2nd skarlej skarlejcie
3rd niech skarleje niech skarleją
anterior adverbial participle skarlawszy
verbal noun skarlenie

Derived terms

adjective
  • skarlały
adjective
nouns
verb

Further reading

  • skarleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skarleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.