skiljeman

Swedish

Etymology

Compound of skilja +‎ -e- +‎ man.

Noun

skiljeman c

  1. (law) arbitrator

Declension

Declension of skiljeman
nominative genitive
singular indefinite skiljeman skiljemans
definite skiljemannen skiljemannens
plural indefinite skiljemän skiljemäns
definite skiljemännen skiljemännens

Further reading