skirm
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *skirmi, from Proto-Germanic *skirmiz.
Noun
skirm m
Inflection
Declension of skirm (masculine i-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | skirm | skirmi |
| accusative | skirm | skirmi |
| genitive | skirmis | skirmo |
| dative | skirmi | skirmin, skirmon |
Descendants
- Middle Dutch: scherm
References
- “skirm”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012