skonert
Swedish
Etymology
From skonare, final t in analogy with buffert, koffert, and so on.
Noun
skonert c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | skonert | skonerts |
| definite | skonerten | skonertens | |
| plural | indefinite | skonerter | skonerters |
| definite | skonerterna | skonerternas |
Derived terms
- råsegelskonert
- slätskonert