skruszeć

Polish

Etymology

From s- +‎ kruszeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskru.ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: skru‧szeć

Verb

skruszeć pf (imperfective kruszeć)

  1. (intransitive) to become brittle, to become fragile
  2. (intransitive, of meat) to tenderise, to become tender

Conjugation

Conjugation of skruszeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skruszeć
future tense 1st skruszeję skruszejemy
2nd skruszejesz skruszejecie
3rd skruszeje skruszeją
impersonal skruszeje się
past tense 1st skruszałem,
-(e)m skruszał 		skruszałam,
-(e)m skruszała 		skruszałom,
-(e)m skruszało 		skruszeliśmy,
-(e)śmy skruszeli 		skruszałyśmy,
-(e)śmy skruszały
2nd skruszałeś,
-(e)ś skruszał 		skruszałaś,
-(e)ś skruszała 		skruszałoś,
-(e)ś skruszało 		skruszeliście,
-(e)ście skruszeli 		skruszałyście,
-(e)ście skruszały
3rd skruszał skruszała skruszało skruszeli skruszały
impersonal skruszano
conditional 1st skruszałbym,
bym skruszał 		skruszałabym,
bym skruszała 		skruszałobym,
bym skruszało 		skruszelibyśmy,
byśmy skruszeli 		skruszałybyśmy,
byśmy skruszały
2nd skruszałbyś,
byś skruszał 		skruszałabyś,
byś skruszała 		skruszałobyś,
byś skruszało 		skruszelibyście,
byście skruszeli 		skruszałybyście,
byście skruszały
3rd skruszałby,
by skruszał 		skruszałaby,
by skruszała 		skruszałoby,
by skruszało 		skruszeliby,
by skruszeli 		skruszałyby,
by skruszały
impersonal skruszano by
imperative 1st niech skruszeję skruszejmy
2nd skruszej skruszejcie
3rd niech skruszeje niech skruszeją
anterior adverbial participle skruszawszy
verbal noun skruszenie

Further reading

  • skruszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skruszeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.