skui

Esperanto

Etymology

Possibly from Italian scuotere, from Vulgar Latin *exquatere, *excotere, a remodelling of Latin excutere.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskui/
  • Rhymes: -ui
  • Hyphenation: sku‧i

Verb

skui (present skuas, past skuis, future skuos, conditional skuus, volitive skuu)

  1. (transitive) to shake, to shake out of fear.
    • 2002, La Sankta Biblio‎[1], archived from the original on 4 March 2016, I Makabeoj 3:25:
      Depost tiam oni timis Judason kaj liajn fratojn. La ĉirkaŭajn popolojn tre skuis la timo.
      Then Judas and his brothers began to be feared, and dread fell upon the Gentiles about them.

Conjugation

Conjugation of skui
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense skuas skuis skuos
active participle skuanta skuantaj skuinta skuintaj skuonta skuontaj
acc. skuantan skuantajn skuintan skuintajn skuontan skuontajn
passive participle skuata skuataj skuita skuitaj skuota skuotaj
acc. skuatan skuatajn skuitan skuitajn skuotan skuotajn
nominal active participle skuanto skuantoj skuinto skuintoj skuonto skuontoj
acc. skuanton skuantojn skuinton skuintojn skuonton skuontojn
nominal passive participle skuato skuatoj skuito skuitoj skuoto skuotoj
acc. skuaton skuatojn skuiton skuitojn skuoton skuotojn
adverbial active participle skuante skuinte skuonte
adverbial passive participle skuate skuite skuote
infinitive skui imperative skuu conditional skuus
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.