skunkur
Icelandic
Etymology
Borrowed from English skunk, from Abenaki segôgw (“skunk”, literally “he who squirts (musk) / urinates”), from Proto-Algonquian *šeka·kwa, from *šek- (“to urinate”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskuŋ̊kʏr/
- Rhymes: -uŋ̊kʏr
Noun
skunkur m (genitive singular skunks, nominative plural skunkar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | skunkur | skunkurinn | skunkar | skunkarnir |
| accusative | skunk | skunkinn | skunka | skunkana |
| dative | skunki | skunknum, skunkinum | skunkum | skunkunum |
| genitive | skunks | skunksins | skunka | skunkanna |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “skunkur”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)