skvimpa
Swedish
Etymology
Onomatopoeic.
Verb
skvimpa (present skvimpar, preterite skvimpade, supine skvimpat, imperative skvimpa)
- (with a particle like ut or över when spilling) to slosh about lightly (often so as to spill over the edge of a container, due to it being moved around jerkily)
- Gå försiktigt så att kaffet inte skvimpar ut
- Walk carefully so you don't spill ("squimp out") coffee
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | skvimpa | skvimpas | ||
| supine | skvimpat | skvimpats | ||
| imperative | skvimpa | — | ||
| imper. plural1 | skvimpen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | skvimpar | skvimpade | skvimpas | skvimpades |
| ind. plural1 | skvimpa | skvimpade | skvimpas | skvimpades |
| subjunctive2 | skvimpe | skvimpade | skvimpes | skvimpades |
| present participle | skvimpande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.