sluizen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈslœy̯.zə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: slui‧zen
- Rhymes: -œy̯zən
- Homophone: Sluizen
Etymology 1
Verb
sluizen
- to sluice, to manipulate a sluice gate so as to either restrict or allow waterflow
Conjugation
| Conjugation of sluizen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sluizen | |||
| past singular | sluisde | |||
| past participle | gesluisd | |||
| infinitive | sluizen | |||
| gerund | sluizen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | sluis | sluisde | ||
| 2nd person sing. (jij) | sluist, sluis2 | sluisde | ||
| 2nd person sing. (u) | sluist | sluisde | ||
| 2nd person sing. (gij) | sluist | sluisde | ||
| 3rd person singular | sluist | sluisde | ||
| plural | sluizen | sluisden | ||
| subjunctive sing.1 | sluize | sluisde | ||
| subjunctive plur.1 | sluizen | sluisden | ||
| imperative sing. | sluis | |||
| imperative plur.1 | sluist | |||
| participles | sluizend | gesluisd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- wegsluizen
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
sluizen
- plural of sluis