smartelijk

Dutch

Etymology

From smart (“hurt, grieve”) +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

smartelijk (comparative smartelijker, superlative smartelijkst)

  1. painful, grievous, hurtful, causing pain
  2. doleful, sorrowful, experiencing hurt or grief
    De rouw om een kind is een zeer smartelijke beproeving.
    Mourning a child is a most grievous thing to endure.
  3. intensely longing

Declension

Declension of smartelijk
uninflected smartelijk
inflected smartelijke
comparative smartelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial smartelijk smartelijker het smartelijkst
het smartelijkste
indefinite m./f. sing. smartelijke smartelijkere smartelijkste
n. sing. smartelijk smartelijker smartelijkste
plural smartelijke smartelijkere smartelijkste
definite smartelijke smartelijkere smartelijkste
partitive smartelijks smartelijkers —

Synonyms

Antonyms

  • smarteloos
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.