smutsa
Swedish
Etymology
Verb
smutsa (present smutsar, preterite smutsade, supine smutsat, imperative smutsa)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | smutsa | smutsas | ||
| supine | smutsat | smutsats | ||
| imperative | smutsa | — | ||
| imper. plural1 | smutsen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | smutsar | smutsade | smutsas | smutsades |
| ind. plural1 | smutsa | smutsade | smutsas | smutsades |
| subjunctive2 | smutse | smutsade | smutses | smutsades |
| present participle | smutsande | |||
| past participle | smutsad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.