snapsa
Swedish
Etymology
By surface analysis, snaps + -a.
Verb
snapsa (present snapsar, preterite snapsade, supine snapsat, imperative snapsa)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | snapsa | snapsas | ||
| supine | snapsat | snapsats | ||
| imperative | snapsa | — | ||
| imper. plural1 | snapsen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | snapsar | snapsade | snapsas | snapsades |
| ind. plural1 | snapsa | snapsade | snapsas | snapsades |
| subjunctive2 | snapse | snapsade | snapses | snapsades |
| present participle | snapsande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.