snarkning

Swedish

Etymology

From snarka +‎ -ning.

Noun

snarkning c

  1. (uncountable) snoring
  2. (countable) snore

Declension

Declension of snarkning
nominative genitive
singular indefinite snarkning snarknings
definite snarkningen snarkningens
plural indefinite snarkningar snarkningars
definite snarkningarna snarkningarnas

Further reading