snilleblixt
Swedish
Etymology
snille (“genius”) + blixt (“flash”)
Noun
snilleblixt c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | snilleblixt | snilleblixts |
| definite | snilleblixten | snilleblixtens | |
| plural | indefinite | snilleblixtar | snilleblixtars |
| definite | snilleblixtarna | snilleblixtarnas |