snuð
See also: snud
Icelandic
Etymology
From snuða (“to trick”), from Danish snyde (“to trick”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /stnʏːð/
- Rhymes: -ʏːð
Noun
snuð n (genitive singular snuðs, nominative plural snuð)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | snuð | snuðið | snuð | snuðin |
| accusative | snuð | snuðið | snuð | snuðin |
| dative | snuði | snuðinu | snuðum | snuðunum |
| genitive | snuðs | snuðsins | snuða | snuðanna |